نمایشگاه عکس

برپایی نمایشگاه عکس دفاع مقدس  

در مرکز شماره 1 بوشهر

هم زمان با فرا رسیدن هفته دفاع مقدس نمایشگاهی از 80 قطعه عکس مربوط به دوران دفاع مقدس در مرکز فرهنگی هنری شماره 1 بوشهر برپا شد.

به گزارش روابط عمومی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان بوشهر 40 اثر از مجموع کل آثار به نمایش درآمده در این نمایشگاه به معرفی تحولات منطقه و سیر شروع جنگ توسط عراق اختصاص داشت.

ملیحه کرمی مربی مسئول مرکز شماره 1 بوشهر در این خصوص گفت: بخشی از این نمایشگاه که شامل 40 پوستر می باشد اختصاص دارد به معرفی لایه های پنهان جنگ که در این بخش مربیان کانون اعضاء نوجوان را با توطئه های استکبار جهانی و چگونگی همراهی کشورهای منطقه و تحولات داخلی ایران در آن زمان آشنا می سازند.

وی همچنین افزود: 40 قطعه عکس نیز مربوط به  معرفی عملیات های مختلف رزمندگان اسلام در دوران دفاع مقدس و حادثه حمله وحشیانه امریکا به هواپیمای مسافربری ایران می باشد.

برگزاری ایستگاه نقاشی و قصه گویی از داستان های دوران دفاع مقدس از دیگر برنامه های هفته دفاع مقدس در این مرکز می باشد.

این نمایشگاه که از روز یکم مهر ماه گشایش یافته به مدت یک هفته پذیرای کودکان و نوجوانان علاقمند به دوران دفاع مقدس خواهد بود.

یادی از کلاسهای تابستانه

گزارش کلاسهای تایستانه 

 مرکز فرهنگی هنری شماره ۱ بوشهر 

تیر مرداد و شهریور ۱۳۸۹   

یکی بود یکی نبود ...اونی که بود، خواست که بقیه هم باشند . بقیه ما وُ شما وُ ...خودمون هستیم دیگه ! ... اونوقت همونی که از اول بود به اونایی که خواسته بود باشند ؛ چی بخشید؟

دو چشم که دنیا ی قشنگ رو می دید...

لبهایی که گیلاس بود وُ می خندید

دو پا که با جاده ها آشنا بود!

می رفت که پیدا کنه زود!

رمز تمام رازهای عجیب رو

آشنا کنه با همدیگه

آدم وُ ابر و ُ سیب رو

دو دست که هر چیزی می ساخت

وقتی دل آدم کمی تنگ بود

 کاری می کرد که جالب وُ قشنگ بود!

چیکار می کرد دست ِ آدم؟

ساز می نواخت

آروم آروم وُ نم نم

...

صدای موسیقی به ابر می رسید

بارون می شد، می چکید

با این همه چیزای خوب

کنار دریای جنوب

یه دنیا لب که شاد و خندون هستند

پروانه هایی که آوازخون هستند

دویدند وُ دویدند

تا که به اینجا رسیدند !

یک عالمه مجلّه وُ کتاب دیدند

از باغ هر کتاب ِ خوب

هزار سبد ستاره وُ گل چیدند

نمره ی اینجا چند بود ؟ یک دیگه!؟

به ! جونم! انگار کسی قصّه می گه!

به روی بوم نقاشی

ابرها دارند به همدیگه می رسند

پشت ابر

رنگین کمون ِ قد بلند

 آماده ست

مسیر اون تا زمین

یه خطّ صاف وُ ساده ست

...

مثل «دومغز بادوم که تو یک پوست » باشه

آدم می خواد با آدما دوست باشه

تا اون دوست !

 برای تاریکی ِ شبهای سرد

یه ماه ِ تابون بشه

یه چشمه ی زلال و پاک

توی بیابون بشه

با این چیزاست که زندگی ، خواستنی وُ ناز می شه

کنار دانایی وُ دوست

با دست ِ ما

قفل ِ تمام درها ، خیلی زود

 باز می شه!

(زهرا جهان افروزیان

مرکز شماره یک بوشهر)  

بله ... تمام آدم های خندان و سرِ حال ، تمام آدمهایی که دوست داشتند چیزهای بیشتری یاد بگیرند و بیشتر از بقیّه از زندگی لذّت ببرند؛ گرما زده وُ خیس از شبنم ِ عرق ، هر روز _اگه امکان داشت هر شبانه روز _ بعد از خروس خوان ، با لقمه های نان وُ پنیر و گوجه در دست ، به سمت ِ کانون راه می افتادند...تا در کلاس ها و کارگاههای نقّاشی ، سفالگری ، خوشنویسی ، کاردستی ، قرآن ،  شعر و داستان نویسی ، شطرنج، نمایش ، فیلم سازی و زبان خارجه شرکت کنند .

دو ماه ِ خییییییلی ماه و دوست داشتنی ، این صبحانه خوردن های قدم رو! دیدن ادامه ی خواب توی تاکسی ،  نگرانی از جا گذاشتن تکلیف و سرمشق جلسه ی قبل ...همه وُ همه تا درِ حیاط مرکز با دوستان بود .به محضِ پا گذاشتن توی حیاط ،انرژی نامبردگان به گونه ای  فشار قوی  آزاد می شد .آزااااااااااااااااد ...قوی ی ی ی ی ی

خدا به همه قوُت بدهد. شُکر! کجای دنیا رو قشنگ تر وُ اَمن تر از خونه ی ما می دونید؟ کجای دنیا مثل خونه ی بچه ها می تونه آینه ای زلال و بی فریب باشه ؟ در کُل قبول دارید که اگه ما خیلی جوان و شاداب موندیم وُ هر قدر شناسنامه هامون سن وُ سال دار باشند ، خودمون تازه توی آستونه ی جوانی ایستادیم وُ ابداً قصد نداریم پا وُ پنجه اون وَرتَر بذاریم ؛ به برکت همین بچه ها و خنده ها و لقمه های نون پنیر گوجه و آویزون شدن بچه ها از میز کتابدار هست؟ الهی شکر که دنیا از بچه پُر مونده و گرنه باید چمدونمون رو می بستیم می رفتیم یه شهر دیگه !!! 

دوستدار ِ تمام ِ کودکان ونوجوانان

ما